به قلبم نتونستم یاد بدم که نشکنه ولی یادش دادم که وقتی شکست با لبه تیزش دست اونی رو که شکسته رو نبره

باز هم که فراموش کرده ای کجا
آمده ای؟
اینجا قلب من است
آهسته ،
این قلب، شکسته...
نگاهی کن ببین درهای قلبم بسته
شاید باز هم بی وفایی مثل تو
پشت دیوار
قلبم نشسته !
آمده ای که بگویی پشیمانی؟
اما هنوز چند روزی بیش نیست که از
آن روز گذشته
آتش دلم همچنان در حال سوختن است ،
بگذار خاکستر شود ، بعد بیا و دوباره
دلم را بسوزان
بگذار گونه های پر از اشکم خشک شود ،
بعد بیا و دوباره اشکم را در بیار
آهسته ، قلبم بدجور شکسته
دوباره آمده ای که چه بگویی به این
دل خسته
آمده ای دوباره بشکنی قلبم را ،
یا باز هم به بازی بگیری این دل تنهایم را ...
بی خیال ، با تنهایی بیشتر رفیقم تا با تو
ای نارفیق هیچ خاطره ی خوشی
ندارم از تو
بگذار در حال خودم باشم ،
نه مهربانی تو را میخواهم ،
و نه دلسوزی های تو را
نمیبخشم آن قلب بی وفای تو را
بگذار در حال خودم باشم ،
به تنهایی بیشتر از تو ، نیاز دارم ،
پس بگذار با تنهایی تنها باشم
در خلوت خویش با غمها باشم ،
نمیخواهم دوباره بازیچه دست
این و آن باشم

زندگیمی تو همه چیمی تو

تنها نذاری عشق قدیمیتو

من با تو بودم تو شادی و غم

عاشقت شدم آروم و نم نم

هی تو عشق منی هی تو عمر منی

نری دلمو بشکنی

تو عشق مهربون

اگه بری میمیرم پیشم بمون

تو شدی واسه من آروم جون

هی تو عشق منی هی تو عمر منی

نری دلمو بشکنی

تو عشق مهربون

اگه بری میمیرم پیشم بمون

تو شدی واسه من آروم جون

به قول خودم ؛

عشق ناب ، از نقطه ای شروع می شود و تا ابدیت جاریست .

من نمیدونم چرا گیـــــــــــــــجَم؟؟
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
مــــــخ = تعــطیل
جــــــیب = خـــالی
اعصـــاب = خـــراب
دل = تنـــگ
غم = زیــاد
...شادی = کــم
محبت = رفــت
عشق = مُـــرد
عاشق = نیـــست
رفیق = کجــاست
انسانیت = تمـــام شد
رفاقت = یــــخ
بدبختی = تا دلــــت بخواد

ولــــی من هنوز چرا گیـــــــــــــــجَم؟؟ که همچـــنان عـــــاشـــقـــتــــم

هرچه بی رحم تر باشی،پیروزتری... 

در این شهر صدای پای مردمیست...

همچنان که تو را می بوسند،در ذهنشان طناب دار تو را می بافند!

مردمی که صادقانه دروغ می گویند،

و خالصانه خیانت می کنند...

در این شهر...

هر چه بی رحم تر باشی،پیروزتری...! 

چـــه لحــ♥ـظه قشنـــگیه …
کـــه بعد از کلی صبــر ، عشقــ♥ــت بشـــه همســـرت …

کاش بیایی
باانگشتانت به رسم کودکی چشمانم را بگیری
درگوشم بخوانی
ازعشق ،ازروزهای خوب ازآمدن بهارو رفتن سرمای سخت تنهایی
گونه ام را ببوسی و بگویی من آمدم
دیدگانت را بازکن
بــــــــ*اران