ناکرده گناه  در جهان کیست بگو

وان کس که گناه نکرد چون زیست بگو

خیام نیشابوری

وقتی آخر یه قصه، غصه ی تلخ فراقه
خاطرات سبز و رنگی همشون یه مشت سرابه
قلم از سکه میفته، چشم میشه یه رود پر آب
دل اسیر درد دلتنگی میشه یه دشت مرداب

با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی

تا بی‌خبر بمیرد در درد خودپرستی

                                               یار امشب پی عاشق کشی است      من نگویم زخدنگش پیداست

                                                                                                                                                   امام خمینی(ره)

تا شدم حلقه به گوش در میخانۀ عشق
هردم آید غمی از نو به مبارک بادم

من از بیگانگان هر گز ننالم

که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

حافظ

در راه عشق، تکیه به تدبیر عقل خویش
با چتر زیر سایه‌ی بهمن نشستن است

توراچه میشود؟که اندوه رابه میهمانی

قلبهای کوچک کودکانت هدیه میکنی

ریه های زندگی پرازدودمیشود

وقلبهای مهربانی به درد می اید.

می اندیشم

تپانچه ئ اعتیاد قلب آرزوهایت رانشانه میگیرد

وتوبیخیال دردستان گردسفیدلحظه های اسارت رابه

تجربه مینشینی ولحظه ای بعد درعالم خلسه

به پروازدرمی آیی.

توراچه میشود؟

دردم از یار است و درمان نیز هم

دل فدای او شد و جان نیز هم

میخواست دلت که بی دل و دین باشم

بی عقل و وفا و هوش و تمکین باشم

بازآ که چنانم که دلت میخواهد

مپسند دگر که بدتر از این باشم

میرزا حبیب خراسانی