نه حرفی برای گفتن....

نه امیدی برای ماندن....

نه پایی برا رفتن.....

نه تمایلی برای دوباره ساختن....

تو از اولم هیچی نداشتی....

سلام مرا به وجدانت برسان و اگر بیدار بود بپرس

چگونه شب ها رو اسوده میخوابد؟؟؟

کاش ما ادمها هم مثل گربه ها با چند لحظه بو کشیدن

میفهمیدیم که هر اشغالی ارزش وقت گزاشتن نداره....

یه زمانی میگفتن از تو چشماش میشه فهمید

راست میگه یا دروغ....

اما حالا دیگه اینقدر توانمند شدن بعضیا

که با چشمشونم دروغ میگن

کاش نارو هم مثل لایک زدنی بود.......

میزدم میردی........

نمیزدم نمیزدی.......

عشق هایت را مثل کانال تلویزیون عوض میکنی

وافتخار میکنی که عشث برایت این چنین است

و من میخندیم به برنامه هایی که هیچ کدام

ارزش دیدن ندارن....

از قبل باید حد میزدم میروی

رفتن همیشه

حتی در دستور زبان

هم لازمه

 غريب است دوست داشتن. وعجيب تر از آن است دوست داشته شدن...

 وقتي مي‌دانيم کسي با جان و دل دوستمان دارد ...

 ونفس‌ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ريشه دوانده ؛ به بازيش مي‌گيريم

هر چه او عاشق‌تر ، ما سرخوش‌تر، هر چه او دل نازک‌تر ، ما بي رحم ‌تر .

تقصير از ما نيست ؛ تماميِ قصه هايِ عاشقانه، اينگونه به گوشمان خوانده شده‌اند

خیلی باید بی معرفت باشی که نفهمی پشت جمله

"تنهام نذار من بی تو نمیتونم"

چه غروری شکسته شده ؛به خاطر دوست داشتنت