دوستت دارم هایت را باور میکنم

درست مثل امضاهای اخرنامه هایت که میگویی خون است...

اما طعم اب انار میدهد!!!

یادم باشد
حرفی نزنم که به کسی بر بخورد.
نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد.
راهی نروم که بی راه باشد.
خطی ننویسم که آزار دهد کسی را.
یادم باشد که روز و روزگار خوش است.
همه چیـز رو به راه و بر وفق مراد است و خوب!
تنها ! ... دل ما٬ دل نیست.
آره!

گریه کردم گریه کردم
اما دردمو نگفتم
تکیه دادم به غرورم
تا دیگه از پا نیفتم

گریه کردم گریه کردم
چه ترانه بی اثر بود
مثه مشت زدن به دیوار
اولین فصل شکستن
آخرین خدانگهدار

هنگامی که دل کسی را میشکنی

صدای شکستنش را به خاطر بسپار...تا هنگامی که دلت را شکستند

رو به آسمان فریاد نزنی

خدایا!!به کدامین گناه....!

نمی دانم چرا ، کجا ، تا کی ، برای چه ، ولی رفتی بی آنکه به فکر غربت چشمان من باشی


ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

گفتی دوستت دارم و من به خیابان رفتم ... فضای اتاق برای پرواز کافی نبود

 

چقدر سخته
دلت بخواد سرتو باز به دیواری تکیه بدی که
یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شده


ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

کاش تو چایی بودی و من قند ، من خودمو فدات می کردم تا تو تلخی زندگی رو احساس نکنی

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

می توان پر کرد فاصله هایی بلـند را با یک پیام ساده و کوتاه...

کافیست بنویسی : دوستت دارم

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

دوستت دارم ، این تعارف نیست زندگی من است!

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

کو طبیبی تا شکافد قلب خونین مرا / تا ببیند من نمردم عشق تو کشته مرا

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

اگر مجبور باشم انتخاب کنم بین دوست داشتنت یا نفس کشیدن ، از آخرین نفسم استفاده می کنم تا بهت بگویم دوستت دارم

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

بیشتر از دیروز ، کمتر از فردا ، بیشتر از خودم ، کمتر از خدا ، بیشتر از خورشید و عمیقتر از دریا به یادتم و دوستت دارم

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

توی این دنیای دیوونه یه دیوونه دیوونه وار دیوونته دیوونه

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

بگو یارم کجاست تا خاک پایش را سرمه ی چشمانم کنم

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

هرکه یادش یاد ماست ، سرور و سالارماست / یاد او درمان ما وجای او در قلب ماست

 

مهربانم! کاش خانه ی قلبمان برای پذیرایی ازعشق هرگز واهمه نداشت

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

حالا دلم را مانند آسمان نقاشی می کنم ، اما میخواهم آلودگی و ابر های سیاه اش را پشت رنگ های آبی گم و پنهان کنم

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

تورا هرلحظه به خاطر مى آورم بى هیچ بهانه! شاید عشق این باشد .

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

اونی که آدما را خیلی عزیز میکنه ، شادی دیدارشون نیست ، غم ندیدنشونه

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

صحبت من و تو همچون صحبت خار و گل است ، بی تو من را خوش نباشد ، گر تو را بی من خوش است .


ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

کجا رسم بر این است که عاشق نشوى/ باغبان باشى و دلتنگ شقایق نشوى

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


بر لب دریای حسرت کلبه ای دارم قدیمی ، از تمام دار دنیا دوستی دارم صمیمی.

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

تو ویترین قلبم مجسمه ی بزرگی ازت ساختم تا جای هیچ مجسمه ی دیگه اونجا نباشه .

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

صندوقچه ای بهر دلت خواهم بود / دریا شوی ، تو ساحلت خواهم بود / ای یار تو که قایق عشقم باشی / من هم ملوان زبلت خواهم بود .

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

ساعت چیست؟
اختراع غریبیست که جای خالیت را به رخ دلتنگیهایم میکشد.

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

هوای قلبم بارانیست ولی رد پایت بر آن با هیچ بارانی پاک نخواهد شد .

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

 

در عمق آرزوی من است که در وجودت خانه ای داشته باشم ، حتی به مساحت یک یاد.

وقتی قراره که من برات نقش زاپاس رو بازی کنم ازم انتظار نداشته باش که دعایی غیر از پنچر شدنت برات بکنم!

نه تنها ترکت میکنند . . .

حتی وقت رفتن با تمام پررویی دستور میدهند:

مواظب خودت باش!!

انصاف نیست دنیا آنقدر کوچک باشد

 که آدم های تکراری را روزی هزار بار ببینی!!!

و آنقدر بزرگ باشد ...

که نتوانی آن کس را که دلت میخواهد حتی یک بار ببینی !

عجیب شباهتی داشتی با دریا!!!

دریا هم عین تو وقتی غرقش میشوی ادم رو پس میزند . . .