«بر من واضح و عيان است كه فردا شهيد مي شوم»

راوی : قدرت الله مینایی

شوق واميد به شهادت اقيانوس درون اورا دستخوش تلاطم دائمي ساخته بود . در شب قبل از عمليات سخن از حس و حال عجيب و نقطه اوج شادماني خويش مي گفت: «بر من واضح و عيان است كه فردا شهيد مي شوم»

فرداي آن شب پيكر دنيوي خود را به جامه سرخ شهادت روح الهي بخشيد.

رايحه كلام آخرين شهيد در خطاب به همسرش هنوز هم بوي خوش تربيت و عرفان مي پراكند. «خداوند اگر دختري به ما عطا فرمود او را زهرا بناميد و اگر پسر بود نامش را مهدي بگذاريد و اما توهمسرم بايد با صبر ومقاومت خود زينب زمان باشي».

شهيد ابوالقاسم آقامحمدي

همسرم پيك اجل بهرم عيان گرديده است *** موسم ترك عيال و خانمان گرديده است

من زدار خاكدان دست تعلق شسته ام*** شهد دنيا همچو جام شوكران گرديده است

گر عطا فرمود يزدانم پسر مهدي بنام *** كاين عنايت بر من از صاحب زمان گرديده است

گر بود دختر بنام نامي زهرا بخوان *** كو ز مظلوميت زهرا نشان گرديده است

صبر بنما همچو زينب بر جفاي روزگار *** در جنان بهرت كمالي بي كران گرديده است

"نورانيت" حيرت آوري بر فضاي كوچه حاكم شده بود

راوی : همسر شهید

با اوج گيري جنگ و وصول اخبار شهادت رزمندگان اعزامي از شهر ميلاجرد شوق شهادت و حضور در معركه نبرد بر او غالب آمد . سرانجام موعد جدايي از خانواده فرا رسيد و آخرين وصايا و سفارشات خويش را چون قوانين پايدار بر لوح دلمان نگاشت: «وظيفه ماست در دفاع از اسلام و قرآن جان خويش را بر طبق اخلاص نهيم. هميشه احوال، خداوند را شاهد و ناظر بر اعمال خود بدانيم. ان شاء اله پس از تحقق ظفر و نصرت به هنگام بازگشت از جبهه براي پسرمان اسلام برابر قولي كه داده ام يك دستگاه دوچرخه خواهم خريد».

*دو سال قبل در عالم خواب گروهي خبر بازگشت همسرم را از زيارت كربلا دادند.. حالت عجيبي بر من مستولي شد. از فرط خوشحالي سر از پا نمي شناختم. در كمترين زمان خود را به كوچه رساندم. بخاطر ازدحادم چراغهاي روشن "نورانيت" حيرت آوري بر فضاي كوچه حاكم شده بود. عده اي شادي كنان شهيد را بدرقه مي نمودند. منزل خواهرشان اولين مكاني بود كه شهيد در آن رخت اقامت افكند. با شتاب خويشتن را به او ملحق ساختم. طبق عادت اولين خواسته او از من سراغ گيري از احوال فرزندمان "اسلام" و كيفيت تربيت او بود.

شهيد ابوالقاسم آقامحمدي

قبل از سفر شهيدي با ديده تر خويش *** مي گفت راز قلبش با يار و همسر خويش

فرزند نازنينم اسلام را بياراي*** مگذار تا زند از اين غصه بر سر خويش

تأديب كن پسر را تا چون پدر بسايد *** فرقش ز خاكساري بر پاي مادر خويش

در پاسداري از دين با سر رود نه با پا *** با جان و دل پذيرد فرمان رهبر خويش

«افسوس و صد حيف كه اين بار هم چيزي به ما نرسيد»

راوی : حسین غریبی

فرهنگ جبهه و فضاي معنوي آن روحيات شهيد را به طريق حيرت آور متأثر از خود ساخته بود به نحوي كه براي وصال به شهادت بي تابي مي كرد .تنها نثار خون مي توانست تب وتاب او را در منزل «رضايت» ماوا دهد. در هر عمليات كه مراد خود را نمي يافت آتش غبطه و حسرتش شعله ور مي شد: «افسوس و صد حيف كه اين بار هم چيزي به ما نرسيد»آري طالبان يار را شرط اول قدم عشق است تا مرغ دل خويش در باغ ملكوت ببينند.

 شهيد ابوالقاسم (حسن) آقامحمدي

خواهم كه مرغ دل به ثريا سفر كند *** بند و قفس شكسته به اعلي نظر كند

بي تابم از زمانه و ماندم به اين اميد *** كاين جان خسته تاج شهادت به سر كند

اندر حريم عشق شرر بر تنم رسد *** آتش زند به پيكر و بي بال و پر كند

افسوس و صد دريغ نشد حاصل آرزو *** تير رها ز چله مقر در جگر كند

دست طلب گشوده براي شهادتم *** باشد كه گريه هاي شب من  اثر كند

من حله حرير شهادت به سر كشم *** شايد كه حيدرم به ردا مفتخر كند

زندگی نامه شهید ابوالقاسم آقامحمدی

وصیت نامه ی شهید ابوالقاسم آقا محمدی

بسمه تعالی

وصیت نامه ی شهید ابوالقاسم آقا محمدی

بسم الله الرحمن الرحیم

بنام خداوند کریم مهربان وبنام آنکه همه عیوبم را در انظار دیگران پنهان داشته ومرا رسوا نکرد بنام آنکه تمام هستی ام از اوست .وبا سلام ودرود برامام امت ناجی مستضعفین ،عصاره ی حسینی خمینی عزیز در هم کوبنده ی بت ایران .وبا سلام ودرود بر ملت شهید پرور وسلحشور ایران در این لحظه که قلم به دست گرفته ونامه ای به عنوان وصیت مخواهم بنویسم اگر به کرم ومهر خداوند یقین نداشتم که مرا ببخشد ومرا در ردیف توبه کنندگان قرار نمی داد با این که با بار سنگین از گناهم به سوی او می روم خدا فرموده که توبه کنندگان را می پذیرم امید است که مرا خداجزء پذیرفته کنندگان قرار دهد ان شاءالله .اما پیام بر منافقین ضد خدا واسلام این است که از خدا بی خبران کمی فکر کنید تا زمانی که فرصت داریدتوبه کنید وگرنه قسم به خون سرخ برادرانم که به ناحق ریخته اید تا انتقام آنان نگرفته از پا نیستیم قسم به زمین کربلای سوسنگرد تا جان در بدن دارم اسلحه ی برادرم که در راه نجات مستضعفین وخاک عزیز میهنمان ریخته شده به زمین نمکی گذارم اگر اسله ی من به زمین افتاد برادر دیگرم بر خواهد داشت وراه خمینی که راه الله باشد ادامه دهد اکنون که این نامه را می نوشتم به هیچ عنوان اطمینان ندارم که شهید می شوم ولی گفته ی پیامبر اکرم استن که هر مومن باید یک وصیت نامه همیشه همراه داشته باشد نمی نویسم که یک هدف من از آینده در امر ان آن چیست آیا به روز آورند یا خیر؟

مسلم است که در اسلام روزی نیست ((لا اکراه فی الدین ))این ملت من است که شهادت را افتخار میداند.

مازنده برآنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما عدم ماست

حسین حسین شعار ماستشهادت افتخار ماست

درست است که زندگی شیرین است ولی زندگی شیرین وجاوید در آن جهان است به شعر بالا.

در خاتمه چند سفارش دارم از این قرار :

1- مرا در محله ی خود دفن کنید

2- محل دفن را کنار قبر شهید حیدر غریبی

3- برایم گریه نکنید چون شهید شدن افتخار است

4- از برادرانم می خواهم راه مارا ادامه دهند ونگذارند خون ما وراه ما فراموش گردد

5- از پدر ومادر وهمسر خود می خواهم که پسرم اسلام علی را به طور حسینی وار پرورش بدهند وراه امام را ادامه بدهد انشاالله

خداحافظ شما

حسن(ابوالقاسم) آقامحمدی فرزند حیدر ساکن روستای میلاجرد از حوزه ی اراک

مزار مطهر شهید والامقام ابوالقاسم (حسن) آقامحمدی آرمیده در گلزار شهدای میلاجرد

شادی ارواح طیبه شهدا رحمه الله لمن یقرالفاتحه اخلاص مع الصلوات

اسناد شهید ابوالقاسم آقامحمدی

نام و نام خانوادگی : ابوالقاسم آقامحمدی نام پدر: حیدر تاریخ تولد: 1336 محل تولد : میلاجرد عضویت : بسیجی محل شهادت : خونین شهر تاریخ شهادت : 1361/2/19 محل دفن : میلاجرد