شناسنامه شهید علی محمودی

نام و نام خانوادگی :    علی محمودی نام پدر:                       نصراله تاریخ تولد:                   1343 محل تولد :                   میلاجرد عضویت :                     بسیجی محل شهادت :             خونین شهر تاریخ شهادت :             1361/2/20 محل دفن :                  میلاجرد

زندگی نامه شهید علی محمودی

شهید علی محمودی در نهم شهریورماه 1342 در روستای میلاجرد از توابع شهرستان کمیجان متولد شد. در خانواده‌ای مذهبی که به شغل کشاورزی اشتغال داشتند، پرورش یافت. تا کلاس اول دبیرستان در رشته علوم انسانی تحصیل کرد. او از ابتدای جنگ تحمیلی به بسیج پیوست و به اتفاق برادرش در امور فرهنگی و نگهبانی در این نهاد مردمی خدمت می‌کرد. پس از مدتی از همان طریق عازم جبهه‌های نبرد با دشمن شد.

متن وصیت نامه شهید علی محمودی

با جان ودل نگر كه چه فرياد مي زند (وصيتنامه):

خداوندا رحمتي كن كه آنچنان كه تو دوست مي داري بميرم و در لحظه ي مرگ قلبم مالامال از عشق تو باشد ما پشتيباني خودر را مجددا از رهبر كبير انقلاب اسلامي ايران و ياوران روح الله اعلام مي نماييم

ستاره اي كه به فرق سرت درخشانست *** ستاره سحر آسمان ايرانست

به تير و تركش دشمن نمي شود خاموش *** كه روشن از شرر آفتاب ايمانست

بسم رب الشهداء و الصدیقین

متن وصیت نامه شهید علی محمودی

"الذین امنوا و هاجروا و جاهدو فی سبیل الله باموالهم و انفسهم اعظم درجه عند الله و اولئک هم الفائزون"

"آنانکه ایمان آوردند و هجرت کردند و کوشیدند در راه خدا به مال ها و جان های خود بزرگتر است پایه آنها نزد خدا و آنا نند رستگاران "

به نام خداوند کریم و رحمان به نام آنکه گنا هان و عیبهایم را پوشاند و بدیهایم را در انتظار دیگران مخفی نگاه داشت و محبت مرا در قلب دوستان و خویشان و یارانم قرار داد و به یاد آن که بهترین فرزندان اسلام برایشان گلوله های خصم را به جان خریدند و سینه هایشان چاک در دلهای نبرد حق علیه کفر و الحاد و شیطان بزرگ و خونخوار مستضعفان گردید.

در این لحظه که قلم به دست گرفته و مطالبی را به نام وصیتنامه می نویسم به هیچ عنوان اطمینان ندارم که شهید می شوم و اگر به رحمانیت بی منتهای خداوند ایمان نداشتم هرگز در این شرایط وصیتنامه نمی نوشتم ولی چه کنم که جز او کسی را ندارم تا بر روی صفحات سیاه زندگانیم خورشیدی به رنگ شهادت بلغزاند خداوندا رحمتی کن که آنچنان که تو دوست می داری بمیرم و در لحظه مرگ قلب مالامال از عشق تو باشد و ای خدای یکتا من به جز تو به هیچ چیز امید ندارم ای خداوند متعال ای که اولین و آخرین پناهگاه من هستی و من جز به تو هیچ و هیچ هدفی ندارم وشهادت می دهم به پیامبران و امامان و جانشینان بر حق آن ها و شهادت می دهم به راه راستی و بدون هیچ انحرافی که رهبرم روح خداست آن بت شکن زمان و بزرگ مرد جهان و شهادت می دهم به حسین(ع) که همه ما به راه او و به شهادت او افتخار می کنیم و علی اکبری و علی اصغری را قربانی داد در راه دین اسلام و ای امت بیدار و هوشیار ایران همگی آگاه باشید که این منافقان می خواهند این انقلاب نو پای ما را دگرگون کنند ولی کور خوانده اند و این انقلاب دیگر از بین رفتنی نیست آنها می خواهند که قلب امام ما را به رنج در آورند ولی قلب امام قلب تمام ملت است ما پشتیبانی خود را مجددا به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و یاوران روح الله اعلام می کنیم و می گوییم که ای منافقان ای از خدا بی خبران ای از کفار ظالمین بدتر ها ما با آگاهی و به میل و شوق و رغبت خود به این راه آمده ایم و همیشه خواسته ها و آرزوهای ما این است که نسل منافقان را از روی زمین بردارند و همه مشرکین را نیست و نابود کند از خدای تبارک و تعالی می خواهیم که طول عمر به رهبر بت شکن زمان و یاور مستضعفان جهان دشمن مستکبران بگرداند .

اما سخنی با پدرو مادرم

سلام علیکم بما صبرتم ؛ مادر قهرمانم از اینکه برای آخرین بار از تو خداحافظی نکردم امیدوارم که ببخشی و از این که تنهایت گذاشتم و در کنارت نماندم . مادر همیشه قهرمانم که همه ی زندگانیت را در رنج گذراندی تا فرزندان خونین کفنت دفاع از اسلام نمایند از تو تقاضا دارم در سوگ من اگرچه بسی برایت مشکل است صبر نمایی و چون همیشه که مردانه به من خروشیدی این بار بر گورم صبور باش مادر عزیزم از تو می خواهم که متانت و وقار خودن را حفظ کنی و اگر برادران سپاه یا سایر برادران برای زنده نگه داشتن یاد شهدای اسلام عزیز به خانه ما آمدند با گرمی از آنان پذیرایی نما مادر امید وارم که پس از شهادت عزیز ترین یاران زندگی ام از من تقاضای ماندن ننمایی من صبر انسانهای بزرگوار ندارم که در آخرین لحظه زندگانی برادران خویش تحمل زندگی را داشته باشد مادر من از پدر عزیزم از همه بیشتر حلالی می طلبم.

مادر برادرم به وظيفه خودش عمل كرده من هم تكليف دارم كه بايد خودم به آن عمل نمايم

راوی : نصرالله محمودی (پدر شهید)

سلوك پخته و كمال عقل، او را فراتر از سن نشان مي داد. در بحر وجودش بسي در معرفت نهفته داشت .

در مكتب ارباب بي سرش درس عشق بازي آموخته بود.

ايام محرم و صفر كوره دل را به سوز داغ مي گداخت . آواي حزين و غريبش هنوز هم چون شرر، خاكستر غم و غربت مي پراكند.

قسم به ذات كبريايي اش حقيقت عشق به جبهه و شهادت را تنها در مسلك و مرام چو اويي يافتم آن گاه كه مي گفت، «عاشق اولموشام (عاشق شده ام)آتا بيلميرم(در راه عشق راستين حتي پدر و مادرم را نمي شناسم) ايرا قدا قالمو شام (گرفتار درد د وري و هجران از جبهه شده ام) آتا بيلميرم.

جبهه را منزلگه وصال مي دانست. نام جبهه ، ياد جبهه و صفاي جبهه عنان قرار را ازكف او مي ربود و احوالش را دگرگون مي ساخت.

به روزي بي اطلاع خانواده از تحصيل و مدرسه سر تافته ره مسجد در پيش گرفت تا نام خويش را در صف مجاهدان الي سبيل ربه بيند.

مادرش وقتي در جريان ماجرا قرار گرفت ا ز وي پرسيد : « علي جان برادرت نماينده خانواده ی ما در جبهه است چرا براي رفتن اين قدر بي تابي مي كني ؟» در جواب عرضه داشت :« مادر برادرم به وظيفه خودش عمل كرده من هم تكليف دارم كه بايد خودم به آن عمل نمايم.»

شعر شهيد علي محمودي

لاله گون سرخ شد از خون جگر ساغر من *** سيل جاري است ز خوناب دو چشم تر من

دل بريدم ز كسان و همه مستي خويش *** تا شود تاج بقا در ره حق بر سر من

در ره عشق الهي پدر از يادم رفت *** از وطن دورم و از ياد بشد مادر من

نام مولايم علي پشت و پناهم باشد *** گشته محمود ز انفاس خوشش پيكر من

من جگر سوخته سقا و حسينم چه كنم *** ز ازل مهر حسين است به خاكستر من

خون دشمن به لب خنجر ايمان ريزم *** تا نيفتد به كف بد گهران كشور من

عاشقانه آماده بذل جان و رسيدن به شهادت هستيم

راوی : حسین غریبی

اخلاق آراسته ، رفتار شايسته و روحيه ظريف و شوخ طبع او هميشه ايام چون آينه اي تمام نما مسير زندگي ام را نمايان ساخته است. منتهي الآمال خويش را شهادت مي پنداشت. "اگر جنگ با ريخته شدن خون من و امثال من پيروز مي شود پس عاشقانه آماده بذل جان و رسيدن به شهادت هستيم".

شعر شهيد علي محمودي

هرگز ز يادم آن گل زيبا نمي رود *** خواهد رود ز خاطر و حاشا نمي رود

اخلاق نيك و شوخي و گفتار بذله اش *** هرگز ز ياد مادر و بابا نمي رود

جائي سفر نمود كه با صد هزار بال *** بر قاف  وهم و فكرت عنقا نمي رود

هستي نثار رهبر دين خدا كنم *** از خاطرم سلاله زهرا نمي رود

ذاکرالحسین

علاقه زیادی به نماز و شهادت داشت و در ایام ماه محرم و صفر نوحه خوانی می کردو همیشه عمر خود را خادم در مسجد می گذارند. هنگام اعزام به جبهه همه به او می گفتند که برادرت در خدمت سربازی است صبر کن تا او بیاید بعد برو اما او می گفت برادرم جای خود و بعد از گذشت سه ماه در جبهه به شهادت رسید.

راوی همرزم شهید

شعر شهدای میلاجرد

علی یکی از شش شهیدی بود که در یک روز تشیع شدند

عکسهای شهید علی محمودی

نفر وسط ایستاده

ارسال عکس : علی اکبر اکبر آبادی

گواهینامه افتخاری دوره متوسطه شهید علی محمودی